Eco-score: 3 vragen over deze milieu-impactscore
Hoe wordt de Eco-score berekend door Colruyt Group?
Onze voedingsexperte Gwendolyn Maertens legt uit: “Om deze Eco-score te berekenen, wordt eerst een analyse gemaakt van de levenscyclus van een product. Dat is de weg die het aflegt van de gebruikte grondstoffen tot de uiteindelijke afvalverwerking”.
De resultaten van deze levenscyclusanalyse van voedingsmiddelen staan opgeslagen in de Franse database Agribalyse. Deze databank volgt grotendeels de PEF-methode (Product Environmental Footprint) die is opgesteld door de Europese Commissie. Hierin staan gemiddelde data van voedingsproducten en hun bijbehorende milieu-impact. Op basis hiervan krijgt een product een score op een schaal van 0 tot 100.
Zo krijgt een diepvriespizza een levenscyclusscore toegekend uit de databank die het meest overeenkomt met de pizza in kwestie. Hierbij wordt echter geen rekening gehouden met de exacte hoeveelheid aan ingrediënten die deze pizza bevat; het blijft bijgevolg een gemiddelde score. Vervolgens krijgt een specifiek product, bv. een pizza margherita, plus- en minpunten voor aspecten als de productiemethode, de verpakking, de herkomst (transport en milieubeleid) en de biodiversiteit. Dit kan tot 25 punten meer of minder opleveren, die bij de score voor de levenscyclus worden opgeteld of ervan worden afgetrokken (volgens een bonus-malussysteem), en zo uiteindelijk uitmonden in de totale Eco-score.
Concreet kun je op de website van Collect&Go bij elk product met een Eco-score op “bekijk berekening” klikken om te zien hoe de score tot stand is gekomen.
Wat kan er nog beter aan de Eco-score?
Maertens beoordeelt voor ons de Eco-score: “Duurzaamheid is een zeer moeilijk te definiëren begrip en valt moeilijk te vangen in één perfecte allesomvattende score. Aangezien de beschikbare gegevens in de Franse database geen integrale weerspiegeling zijn van de realiteit, ontvangt elk product dus min- en pluspunten in het bonus-malussysteem. De invloed hiervan op de totale Eco-score is behoorlijk groot. Zo vraagt Colruyt Group enkele gegevens op van de leverancier voor de berekening van de Eco-score van elk voedingsproduct. Als die niet beschikbaar zijn, wordt dat afgestraft door uit te gaan van het slechtst mogelijke scenario, en zo ook de slechtst mogelijke punten in de bonus-malus. Zo krijgen sommige producten lagere score, niet omwille van hun werkelijke milieu-impact maar enkel en alleen omdat bepaalde informatie ontbreekt. En dat is voor de consument niet duidelijk."
Conclusie: wat heb je als consument aan de Eco-score?
"Gezien de klimaatverandering en de urgentie van een duurzamer voedselsysteem is de Eco-score wat ons betreft een stap in de goede richting. Zo'n label is makkelijk te interpreteren voor de consument en wij moedigen duurzame voedingskeuzes aan", vervolgt Maertens. "Toch is het de vraag in hoeverre de Eco-score nu al rijp genoeg is voor dagelijks gebruik. Wij hebben immers onze twijfels over de gebruikte methodes”.
Bovendien hanteert Colruyt Group momenteel als enige Belgische supermarkt de Eco-score, daar vind je die op zowat 4 van de 5 producten terug. Daardoor wordt het moeilijk om de daadwerkelijke milieu-impact van alle voedingsmiddelen in supermarkten met elkaar te vergelijken.
Maertens besluit: “De Eco-score lijkt momenteel nog in een experimentele fase te zitten. Pas op een ogenblik dat de finale versie van de Eco-score wetenschappelijk zal zijn gevalideerd, zouden wij dit label kunnen aanraden als hulpmiddel om duurzamere voedingskeuzes te maken. Wij volgen de evolutie van de Eco-score in elk geval op. Als je intussen met je voeding een meer duurzame richting uit wilt gaan, is het vooral zaak om zelf in te zetten op een meer plantaardig dieet en geregeld eens vegetarisch te eten in plaats van vlees. Daarmee kom je al een heel eind”.