Welk merk drinkwater is het beste?

Waarom testen we flessenwater?

Flessenwater lijkt misschien iets banaals. Maar gezien het grote aantal merken, de aanlokkelijke slogans (“zuiverend”, “natuurlijke bron van jeugd”) en de voedingsclaims (zoals “met calcium” of “rijk aan magnesium”) van sommige merken, is het logisch dat je je afvraagt of alle waters wel gelijk zijn. 

Met de groeiende bezorgdheid over de aanwezigheid van stoffen zoals PFAS in kraanwater, wenden veel consumenten zich tot alternatieven die als veiliger worden gezien. Maar is flessenwater écht beter dan kraanwater? Wij gingen dit na. 

Met deze vergelijkende test willen we onderzoeken of plat flessenwater zijn beloften waarmaakt, de werkelijke samenstelling analyseren en bepalen of bepaalde waters er echt bovenuit steken. 

Belgen drinken veel flessenwater 

In België lijken veel mensen flessenwater te verkiezen boven kraanwater. De cijfers bevestigen dit: in 2014 gaf minder dan 40 % van de Belgen aan uitsluitend kraanwater te drinken. Dat is een van de laagste percentages in de Europese Unie.  

Het gebruik van flessenwater is dus diep verankerd in onze consumptiegewoonten. 

Flessenwater: een essentieel consumptieproduct 

Water is van levensbelang: het maakt 60 tot 70% van ons lichaam uit en vervult fundamentele functies zoals de temperatuurregeling, de spijsvertering en de afvoer van afvalstoffen. We moeten natuurlijk dagelijks voldoende water drinken om dit vochtverlies te compenseren.  

Water is dus essentieel voor onze gezondheid en Belgen behoren tot de grote verbruikers van flessenwater. Een product dat ook bijzonder gewaardeerd wordt door/voor kwetsbare groepen, zoals zuigelingen. In deze context is de kwaliteit van het water dat we drinken belangrijker dan ooit. Daarom voerden we deze vergelijkende test uit om de beste flessenwaters op de markt te identificeren. 

Welk water hebben we getest?

Voor onze test hebben we ons gericht op plat water. We selecteerden een reeks producten van de belangrijkste merken die in België worden verkocht, inclusief die van distributeurs die actief zijn op ons grondgebied. 

In totaal omvat onze test 30 verschillende merken, waaronder Volvic, Spa, Chaudfontaine, Contrex, Valvert, Volvic, Carrefour Classic, Chaudfontaine, Spa, Albert Hein, Delhaize, Cristaline, Boni Selection (Colruyt), Volvic, Everyday (Colruyt) en Saskia (Lidl). 

Binnen onze selectie zitten: 

• 22 natuurlijke mineraalwaters en 8 bronwaters. 
• 24 waters met een laag mineraalgehalte en 6 waters met een matig tot hoog mineraalgehalte. 

Slechts één product zit in een glazen fles: Ordal. 

Wat is het verschil tussen natuurlijk mineraal- en bronwater?     

Bronwater en natuurlijk mineraalwater komen beide uit een beschermde ondergrondse waterlaag, maar hun juridische status en kenmerken verschillen. 

• Natuurlijk mineraalwater  

Dit water onderscheidt zich door een oorspronkelijke microbiologische zuiverheid en een stabiele samenstelling van mineralen en sporenelementen, ongeacht het debiet. Het kan soms eigenschappen hebben die goed zijn voor de gezondheid. De samenstelling kan niet worden veranderd; alleen bepaalde fysische behandelingen (zoals het verwijderen van ijzer of mangaan) zijn toegestaan. 

• Bronwater 

Dit moet in zijn natuurlijke staat drinkbaar zijn. De minerale samenstelling mag een beetje schommelen en een lichte behandeling ondergaan, zoals filtratie of beluchting. 

Kort samengevat: het belangrijkste verschil zit in de stabiliteit van de samenstelling: deze is strikt gereguleerd voor natuurlijk mineraalwater, maar niet voor bronwater. Dat wil niet zeggen dat het ene water mineraalrijker is dan het andere.  

Water met een laag of hoog mineralengehalte: wat betekent het? 

Mineraalwater bevat opgeloste mineralen. Die hoeveelheid wordt aangegeven door de droogrest bij 180°C, uitgedrukt in milligram per liter (mg/l). Dit is een goede indicator om te weten of een water mineraalrijk of -arm is. 

We hebben de resultaten van onze test ingedeeld in twee categorieën:  

• Water met een laag mineraalgehalte: minder dan 1000 mg/l droogrest; 
• Water met een matig tot hoog mineraalgehalte: ongeveer 1000 mg/l of meer droogrest.  

De meeste waters uit de test zijn licht gemineraliseerd, dus tussen de 37 en 543 mg/l volgens de resultaten van onze analyses (tussen 32 en 567 mg/l volgens de etiketten). Er zijn 6 matig tot sterk gemineraliseerde waters.  

Voor dagelijkse consumptie is water met een laag tot matig mineralengehalte prima geschikt. Het houdt je goed gehydrateerd en helpt afvalstoffen af te voeren via de urine. 

Sterk gemineraliseerd water kan daarentegen nuttig zijn in bepaalde gevallen: intensieve fysieke activiteit, specifieke voedingsbehoeften, enz. Soms bevat dit water veel natrium, fluoride of sulfaten. Lees dus altijd het etiket. 

En hoewel sommige sportdranken extra elektrolyten (zoals natrium of kalium) bevatten, volstaat in de meeste gevallen gewoon water, aangevuld met een evenwichtig voedingspatroon. 

Hoe testen we flessenwater?

Tijdens onze test probeerden we een aantal vragen te beantwoorden:  

• Bevat het etiket op de fles alle wettelijke verplichte informatie?  
• Komen de hoeveelheden mineralen die op het etiket staan overeen met wat er is gemeten? 
• Zitten er residuen van verontreinigende stoffen in het water? 

Om deze vragen te beantwoorden, hebben we: 

• De wetgeving uitgepluisd en elk etiket gecontroleerd om er zeker van te zijn dat het aan de wetgeving voldoet;  
• De verschillende waters laten analyseren door een onafhankelijk labo. 

Met welke criteria hebben we rekening gehouden bij de test van flessenwater?

Het etiket  

We beoordeelden het etiket in zijn geheel, dus de vermelde informatie en de juistheid ervan.  

We gingen na of de volgende elementen erop stonden: de benaming, de naam en het adres van de producent en/of distributeur en/of bottelaar, de houdbaarheidsdatum en de consumptieaanbevelingen, de naam en locatie van de bron, de samenstelling (mineraalgehalte), toegeschreven eigenschappen en andere claims. En we beoordeelden ook de leesbaarheid van de informatie op het etiket. 

Daarnaast controleerden we of de informatie op het etiket correct was, dus: 

• Of er verschillen waren tussen het vermelde mineraalgehalte en de resultaten van het labo; 
• Of eventuele claims op het etiket (zoals "Geschikt voor de bereiding van babyvoeding") terecht zijn. 

De verschillende mineralen  

De analyse van de mineralen in plat flessenwater (bronwater en natuurlijk mineraalwater) gebeurt binnen een strikt wettelijk kader, zowel in België als op Europees niveau. Deze vereisen nauwkeurige controles van de chemische, microbiologische en geologische samenstelling van het water, inclusief elementen zoals calcium, magnesium en bepaalde zware metalen. De resultaten moeten op het etiket staan. 

De regels zorgen voor een stabiele samenstelling, veiligheid voor de gezondheid en bescherming van de waterbronnen. In onze labotests analyseerden we de hoeveelheden van 6 mineralen: 

• Chloriden: geen enkel water overschreed de wettelijke limiet voor bronwater (250 mg/l). De hoogste waarden kwamen voor bij water met een gemiddeld tot hoog mineraalgehalte. 
• Sulfaten: water met meer dan 200 mg/l sulfaten mag als “sulfaathoudend” worden beschouwd. Zes waters overschrijden de limiet voor bronwater (250 mg/l), maar het gaat telkens om natuurlijk mineraalwater en voldoet dus aan de wetgeving. 
• Fluoride: één water overschreed de wettelijke limiet voor bronwater (1,5 mg/l), maar dit was een natuurlijk mineraalwater en voldeed dus aan de wetgeving. Twee waters bevatten meer dan 1 mg/l fluoride en zijn niet geschikt voor de bereiding van babyvoeding. 
• Natrium: de meeste geteste waters bevatten weinig natrium en geen enkele overschreed de wettelijke limiet voor bronwater (200 mg/l). Water dat geschikt is voor de bereiding van babyvoeding mag maximaal 50 mg/l natrium bevatten, wat overal het geval is. Ook de waters die aangeven dat ze geschikt zijn voor natriumarme diëten bevatten effectief weinig natrium. 
• Calcium: er is geen wettelijke limiet voor bron- en natuurlijk mineraalwater. Maar vanaf 150 mg/l mag een natuurlijk mineraalwater als “calciumhoudend” worden beschouwd (en dit is het geval voor vijf matig tot sterk gemineraliseerde natuurlijke mineraalwaters in de selectie). 
• Magnesium: vanaf 50 mg/l of meer mag water als “magnesiumhoudend” worden bestempeld. Vijf middelmatige tot sterk gemineraliseerde natuurlijke mineraalwaters in de test voldeden aan dit criterium. Magnesium in water kan bijdragen aan de dagelijkse inname, maar een evenwichtige voeding blijft nog steeds het belangrijkst.  

De aanwezigheid van verontreinigingen   

We lieten de waters in het labo onderzoeken op resten chloraat en perchloraat, nitraat en nitriet, metabolieten van pesticiden, PFAS en TFA. 

Chloraten en perchloraten 

Chloraten zijn bijproducten die ontstaan bij het ontsmetten van water met chloor. Perchloraten daarentegen kunnen zowel uit natuurlijke bronnen komen (zoals bepaalde bodems) als uit industriële of landbouwvervuiling. Beide stoffen kunnen de werking van de schildklier verstoren, doordat ze de opname van jodium belemmeren. Daarom zijn ze zorgwekkend voor baby's, zwangere vrouwen en mensen met schildklierproblemen. 

Er gelden strikte normen voor deze stoffen in drinkwater. In België is de maximale toegelaten concentratie voor chloraten 0,25 mg/l, volgens de Europese Drinkwaterrichtlijn (EU 2020/2184). Voor perchloraten raadt de Hoge Gezondheidsraad een richtwaarde van 13 µg/l aan. 

Nitrieten en nitraten 

Nitraten zijn stikstofverbindingen die van nature in het milieu voorkomen, maar hun aanwezigheid in drinkwater is meestal het gevolg van landbouwvervuiling (meststoffen) of huishoudelijke vervuiling (afvalwater). In het lichaam kunnen nitraten deels worden omgezet in nitrieten, die giftiger zijn. Bij baby's kan dit leiden tot cyanose (of het “blauwebabysyndroom”), en van sommige afgeleide verbindingen van nitrieten wordt vermoed dat ze kankerverwekkend zijn. 

Om de gezondheid te beschermen, gelden strikte normen:

• Nitraat: maximaal 50 mg/l (25 mg/l als het water bedoeld is voor babyvoeding) 
• Nitriet: maximaal 0,50 mg/l voor flessenwater.

Er bestaat ook een gecombineerde norm om cumulatieve effecten te beoordelen. 

Zware metalen  

Zware metalen zijn natuurlijke elementen die voorkomen in ondergrondse gesteenten waarmee het water in contact komt. In onze labotest hebben we zilver, arseen, cadmium, koper, ijzer, mangaan, nikkel, lood en uranium geanalyseerd. 

Sommige stoffen, zoals lood, cadmium, arseen, nikkel en uranium, kunnen giftig zijn, vooral voor kinderen, zwangere vrouwen en ouderen. Andere, zoals ijzer of mangaan, kunnen de smaak of het uiterlijk van water veranderen als ze bepaalde drempelwaarden overschrijden. Maar ze vormen niet per se een gezondheidsrisico. 

Pesticiden en metabolieten 

Pesticiden zijn chemische stoffen die in de landbouw worden ingezet om onkruid, schimmels of insecten te bestrijden. Wanneer deze stoffen afbreken, vormen ze metabolieten die de bodem en het grondwater kunnen verontreinigen en zo in het drinkwater terecht kunnen komen. 

In ons onderzoek zochten we naar 56 pesticiden en hun metabolieten in plat flessenwater. Onze aandacht ging uit naar de aanwezigheid van een bepaalde metaboliet: desphenylchloridazon, afkomstig van een herbicide dat vroeger werd gebruikt in de bietenteelt. Deze stof staat bekend om zijn blijvende aanwezigheid in het milieu. 

PFAS 

PFAS (per- en polyfluoralkylstoffen) is een groep chemische verbindingen die wordt gebruikt vanwege hun antiaanbak-, waterafstotende of hittebestendige eigenschappen. Ze komen voor in veel industriële en huishoudelijke producten. PFAS zijn persistent in het milieu, hopen zich op in het lichaam en kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid (effecten op de lever, het immuunsysteem, de ontwikkeling, enz.) 

In dit onderzoek analyseerde we stalen van flessenwater op 44 verschillende PFAS, volgens de strikte aanbevelingen van de Hoge Gezondheidsraad (HGR) in België en Europese richtlijnen: 

• Een richtwaarde van 4 ng/l voor de som van de 4 belangrijkste PFAS (PFOA, PFOS, PFNA, PFHxS), gebaseerd op de blootstellingstolerantie vastgesteld door EFSA, 
• Een limiet van 100 ng/l voor de som van 20 PFAS volgens de Europese drinkwaterrichtlijn (2020/2184/EU) die hier als referentiewaarde werd gebruikt. 

Meer weten over PFAS

TFA 

TFA (trifluorazijnzuur) is een zogenaamde “forever chemical” die ontstaat door de afbraak van bepaalde PFAS. Het is zeer goed oplosbaar, mobiel in water en verspreidt zich gemakkelijk in grond- en oppervlaktewater. Daardoor is het een persistente en moeilijk te verwijderen verontreiniging. Er wordt vermoed dat TFA op lange termijn schadelijke gezondheidseffecten heeft, zoals hormonale verstoringen en kankerverwekkende risico's. 

Tot op heden is er in België of op Europees niveau geen individuele regelgeving voor TFA, dat deel uitmaakt van de PFAS-familie. 

• Vanaf 2026 geldt een grenswaarde van 0,5 µg/l voor de totale som van PFAS voor drinkwater, volgens de Europese Richtlijn (EU) 2020/2184.  
• Sinds een recent advies van de EFSA (mei 2025) wordt TFA nu erkend als een relevante metaboliet van een pesticide (flufenacet). Daarom geldt er een maximale waarde van 0,1 µg/l in grondwater, om de kwaliteit van waterbronnen te beschermen. 

Zitten er PFAS en pesticiden in flessenwater?

Zitten er pesticiden in flessenwater? 

Uit onze analyse blijkt dat er in plat flessenwater slechts in zeer beperkte mate pesticiden zitten. Slechts één metaboliet (desphenylchloridazon) werd gedetecteerd in vier stalen. De concentraties lagen meestal rond of onder de Europese normen.  

Hoewel deze aanwezigheid binnen de veiligheidsnormen valt, roept het vragen op bij het imago van natuurlijke zuiverheid dat we van flessenwater verwachten. Daarom worden deze stalen ingedeeld in de categorie van matige kwaliteit.  

Moeten we ons zorgen maken over PFAS in flessenwater? 

Wat PFAS betreft, zeer persistente en mogelijk schadelijke stoffen, zijn de resultaten over het algemeen geruststellend: van de 44 geteste verbindingen werd geen enkele aangetroffen, behalve een minuscuul spoor van één PFAS (PFBA) in één enkele staal. Dat betekent dat het onderzochte flessenwater voldoet aan de strengste veiligheidscriteria. Maar dit toont ook aan hoe belangrijk voortdurende controle is. Want idealiter zouden deze verbindingen er helemaal niet zijn. 

Wat is PFAS?

Tot slot werd TFA, een persistente ultrakorte PFAS-keten, in het merendeel van de stalen aangetroffen. Van de 30 geanalyseerde stalen:  

• 11 hadden een TFA-concentratie tussen 100 en 500 ng/l, waarmee ze de maximumnorm van 100 ng/l overschreden die de Europese Commissie in mei 2025 voor grondwater heeft vastgelegd.  
• Eén staal overschreed zelfs de toekomstige Europese limiet van 500 ng/l voor de som van PFAS, volgens de richtlijn (EU) 2020/2184 vanaf 2026. 

De aanwezigheid van TFA is momenteel niet gereguleerd, maar de controle op deze verontreiniging is wel intensiever.  

In mei 2025 werd TFA erkend als een relevante metaboliet van flufenacet, een herbicide dat diezelfde maand door de Europese Unie werd verboden vanwege zijn hormoonverstorende eigenschappen. Bovendien wordt TFA momenteel geherclassificeerd als een stof die giftig is voor de voortplanting." 

TFA is een zorgwekkende stof vanwege zijn mobiliteit in water en zijn mogelijke gezondheidseffecten op lange termijn, waaronder hormonale effecten. Daarom is het belangrijk om er extra op te letten en strenge maatregelen in te voeren.  

Te monitoren waters

De chemische kwaliteit van flessenwater is over het algemeen goed wat betreft (metabolieten van) pesticiden en klassieke PFAS. Toch wekken de terugkerende aanwezigheid van TFA en de sporadische sporen van pesticiden bezorgdheid. Meer controle en regelgeving zijn nodig om de zuiverheid en veiligheid van deze waterbronnen op lange termijn te waarborgen. 

Uit onze tests blijkt echter dat sommige merken plat flessenwater specifieke problemen opleveren.  

Ordal natuurlijk mineraalwater: pesticiden, PFAS en TFA en niet geschikt voor de bereiding van babyvoeding

• Desphenylchloridazon (metaboliet van pesticide) werd gevonden in een concentratie dicht bij de wettelijke grenswaarde (81 ng/l). 
• Een minuscuul spoor van PFBA (een type PFAS) gedetecteerd, bij de bepaalbaarheidsgrens (~10 ng/l), wat ongewenst is in flessenwater. 
• TFA werd aangetroffen in dit staal (410 ng/l) in een concentratie die aanzienlijk hoger is dan de maximumwaarde van 100 ng/l die de Europese Commissie (mei 2025) heeft vastgesteld voor grondwater, en dicht bij de toekomstige Europese grenswaarde van 500 ng/l voor de totale hoeveelheid PFAS in drinkwater (richtlijn 2020/2184, van toepassing vanaf 2026). 

Ordal vermeldt ook op het etiket dat het "geschikt is voor de bereiding van babyvoeding”, maar die toelating is ingetrokken door de FOD Volksgezondheid (bekijk de lijst van waters die deze vermelding mogen dragen op de website Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu).  

Deze claim is dus niet in overeenstemming met de huidige regelgeving, die specifieke toestemming vereist. Hoewel de informatie op de website is aangepast, staat die nog steeds op sommige etiketten. Dit komt waarschijnlijk door een overgangsperiode die de producent heeft gekregen om oude flessen te verkopen. 

Ginstberg natuurlijk mineraalwater: toekomstige Europese normen voor PFAS overschreden 

• Ook hier werd desphenylchloridazon gevonden in een concentratie dicht bij de wettelijke grenswaarde (108 ng/l). 
• Hoge TFA-concentratie met 820 ng/l: dit overschrijdt de toekomstige Europese grenswaarde voor de totale hoeveelheid PFAS (0,5 µg/L of 500 ng/l). Dit baart zorgen voor de gezondheid en vraagt om extra waakzaamheid. 

Bronwater van Saskia (Lidl) en Everyday (Colruyt) 

• Desphenylchloridazon gedetecteerd, in concentraties die dicht bij de grenswaarde liggen (97 en 106 ng/l respectievelijk) maar zonder officiële overschrijding. 

Wat is het beste flessenwater in België?

Op basis van grondige analyses van 30 platte flessenwaters die in België worden verkocht, zetten we de belangrijkste inzichten op een rij. We lichten ook de producten toe die het meest voldoen aan de regelgeving en een optimale kwaliteit bieden voor je gezondheid. 

Dit zijn de beste flessenwaters

Conclusie - Flessenwater is over het algemeen van goede kwaliteit

Over het algemeen blijkt dat flessenwater van goede kwaliteit is. Toch vallen er enkele belangrijke zaken op: 

• Flessenwater wordt vaak als puur en zuiver geïdealiseerd. In werkelijkheid bevatten enkele producten sporen van verontreinigingen. 
• De regelgeving zou moeten evolueren om stoffen zoals TFA op te nemen, de controle op PFAS te versterken en volledige transparantie op etiketten te eisen. 

Hoe kies je jouw flessenwater Link koopgids