Dossier

Overweeg je een borstvergroting? Dit moet je weten.

21 november 2024
borstvergroting

21 november 2024
In 2023 gingen er in België meer dan 14 000 mensen onder het mes voor een borstvergroting. Daarmee is deze ingreep één van de meest uitgevoerde operaties in de plastische chirurgie. Hoe verloopt zo'n operatie eigenlijk? En hoe zit het met de prijs en de risico's? Een antwoord op jouw vragen. 

Hoe gaat een borstvergroting in zijn werk?

Er zijn verschillende manieren om borsten te vergroten. Meestal brengt de chirurg tijdens zo’n ingreep siliconen borstimplantaten in de borsten. Dit gebeurt meestal onder volledige narcose. 

De operatie duurt normaal gezien ongeveer één uur en gebeurt vaak in dagopname. In veel ziekenhuizen en privéklinieken kun je dezelfde dag dus nog naar huis, weliswaar onder begeleiding van iemand die je komt afhalen.

Waar komt het litteken?

Tijdens de operatie maakt de chirurg een insnede op de plek waarlangs hij de implantaten zal inbrengen. Daar komt ook het litteken. Er zijn wat dit betreft verschillende mogelijkheden:
 
  • Onder de borstplooi
  • Langs de rand van het tepelhof
  • In de oksel 

 
Opgelet: als je ooit nog borstvoeding wil geven, moet je weten dat technieken met incisies in de buurt van de tepels mogelijk het succes van borstvoeding kan verminderen.

Voor of (gedeeltelijk) achter de borstspier?

Na het maken van de insnede plaatst de chirurg de implantaten voor of (gedeeltelijk) achter de grote borstspier. Wat de beste optie is hangt af van verschillende factoren zoals lichaamstype, het type implantaat en de voorkeur van de patiënt en de chirurg.
 
Voor de borstspier (direct achter het borstweefsel) is meestal minder pijnlijk dan achter de borstspier. Maar bij vrouwen met weinig borstweefsel is het soms beter om de prothese (gedeeltelijk) achter de borstspier te plaatsen, onder meer om te voorkomen dat je de randen van de implantaten kunt zien.
 
Als je het implantaat vóór de borstspier laat plaatsen, moet je er rekening mee houden dat dit het maken van een mammografie om borstkanker op te sporen moeilijker kan maken (zie verder).   
 

De chirurg kan de implantaten voor of (gedeeltelijk) achter de borstspier plaatsen.

 

Terug naar boven

Verschillende soorten borstimplantaten

Er zijn verschillende soorten borstimplantaten. De voornaamste verschillen situeren zich op het vlak van vulling, omhulsel en vorm van de implantaten.

Zout water versus siliconen gel

Sommige implantaten zijn gevuld met een fysiologische zoutoplossing, maar die worden niet meer vaak gebruikt. Tegenwoordig geeft artsen de voorkeur aan implantaten die gevuld zijn met een zogenaamde cohesieve siliconengel. Dat is een dikkere, gel-achtige substantie die zijn vorm behoudt, zelfs als het implantaat beschadigd raakt. De structuur lijkt een beetje op die van gummie-snoepjes.

Ruw versus glad oppervlak

De buitenkant van borstimplantaten is altijd gemaakt van elastische siliconen. Soms is dit omhulsel redelijk ruw (getextureerd). In andere gevallen is het (bijna) glad. Implantaten met een zeer ruw oppervlak blijven beter op hun plaats zitten, maar zijn tegenwoordig minder populair vanwege een verband met lymfeklierkanker. Sommige chirurgen geven tegenwoordig de voorkeur aan zogenaamde "nanogetextureerde" implantaten. Die hebben een oppervlak met uiterst kleine oneffenheden. Meer onderzoek moet uitwijzen of dit type van implantaten daadwerkelijk tot betere resultaten leidt.  

Borstimplantaten kunnen een ruwe of gladde buitenkant hebben.

Rond versus druppelvorming

Qua vorm kun je kiezen tussen ronde en druppelvormige of “anatomische” borstimplantaten. De druppelvormige implantaten zijn op de markt gebracht voor vrouwen die een natuurlijke look wensen. Maar ook met ronde implantaten kun je volgens sommige chirurgen een natuurlijk effect bereiken. 

Qua vorm kun je kiezen tussen ronde en druppelvormige of “anatomische” borstimplantaten

Wat is lipofilling?

Lipofilling is een alternatief voor siliconenborstimplantaten. Bij deze techniek vergroot de chirurg je borsten met je eigen vetweefsel. Hij haalt dit vet met lipsuctie uit een ander deel van je lichaam, bijvoorbeeld je buik of heupen. Vervolgens zuivert hij dit vet en injecteert hij het in je borsten.

Dit proces moet meestal een aantal keer herhaald worden om genoeg effect te hebben, omdat een deel van het geïnjecteerde vet wordt afgebroken. Deze techniek is bovendien niet voor iedereen geschikt. Zeer magere mensen komen bijvoorbeeld niet in aanmerking omdat ze nergens overtollig vet hebben. 

Terug naar boven

Wat moet er allemaal gebeuren vóór de operatie?

Als je een borstvergroting overweegt, moet je eerst één of twee keer op consultatie gaan bij de chirurg (soms meer). Tijdens die raadplegingen peilt de chirurg naar je wensen en onderzoekt hij wat in jouw geval al dan niet mogelijk en aangewezen is. Tijdens die consultaties hoor je ook uitleg te krijgen over de operatie en de risico’s die daarmee gepaard gaan (zie verder). In de praktijk gebeurt dat echter niet altijd zoals het moet.

Medische check-up

De dokter zal je waarschijnlijk vragen stellen over je medische voorgeschiedenis, je gezondheidtoestand en je leefstijl. De dokter zal vermoedelijk ook je borsten bekijken en onderzoeken. In sommige gevallen zal hij een mammografie of echografie van je borsten voorschrijven om borstkanker uit te sluiten (een contra-indicatie voor een borstvergroting). Soms wordt ook je bloed onderzocht.

 

Een medische check-up is noodzakelijk voor een je een borstvergroting kunt ondergaan.

Psychologische check-up

In principe hoort de chirurg je ook vragen te stellen over je geestelijke gezondheid. Bepaalde psychologische problemen, zoals Body Dysmorphic Disorder (stoornis in de lichaamsbeleving), nopen namelijk tot voorzichtigheid. 

Gesprek met de anesthesist

Een borstvergroting gebeurt meestal onder volledige narcose, dus voor de ingreep wil ook de anesthestist je enkele vragen stellen. Lees meer over narcose in ons dossier

Anesthesie: dit moet je anesthesist vooraf met je bespreken

Belangrijke voorzorgsmaatregelen

Rokers moeten enkele weken voor de ingreep stoppen met roken, omdat roken het risico verhoogt op complicaties. Twee weken voordien drink je best ook geen alcohol meer, omdat alcohol de kans verhoogt op blauwe plekken en bloedingen. Neem je medicijnen of voedingssupplementen? Afhankelijk van dewelke moet je daar mogelijk ook even mee stoppen of minderen. 

Hoe zit het met de wachtlijsten? 

In sommige klinieken is er een wachtlijst van enkele maanden. In andere klinieken kun je sneller geopereerd worden.

Je moet wel weten dat chirurgen in België na de eerste consultatie minstens 15 dagen moeten wachten vooraleer ze mogen opereren. Die verplichte wachttijd is  belangrijk om te voorkomen dat een patiënt zich laat opereren in een opwelling.
 
Terug naar boven

Wat na een borstvergroting?

De eerste dagen na de operatie kunnen je borsten zeer gespannen en gevoelig zijn. Het kan ook ongemakkelijk zijn om je armen op te heffen. Pijnstillers kunnen helpen om de pijn te verlichten.

Hoe lang duurt het herstel?

De eerste vier tot zes weken moet je het rustig aan doen. Dat wil zeggen: geen zware lasten tillen en je niet te zwaar inspannen. Tijdens die periode moet je dag en nacht een speciale sportbeha dragen om je borsten te ondersteunen.  
 

Hoelang zijn borsten gezwollen na een borstvergroting?

Vlak na de operatie kunnen de borsten er gezwollen en onnatuurlijk uitzien. Dat is normaal. Na enkele dagen tot weken neemt de zwelling normaal gezien af. Pas na twee tot drie maanden kun je het eindresultaat beoordelen. 
 

Hoe vaak moet je op controle na een borstvergroting?

Het eerste jaar moet je meestal een aantal keer langsgaan bij de chirurg om te controleren of alles goed verloopt.
 
Na één jaar raadt de Royal Belgian Society for Plastic Surgery (RBSPS) een jaarlijkse controle aan bij de chirurg. De Société Française de Chirurgie Plastique Reconstructrice et Esthétiqu (SoFCPRE) vindt dat een controle van de implantaten om de twee à drie jaar volstaat. Als er sprake is van een vochtophoping of abnormale zwelling in de borst, moet je uiteraard eerder langsgaan. 
 
In de praktijk wordt de controle van de implantaten soms overgelaten aan de gyneacoloog van de patiënt. 

 

Terug naar boven

Hoe lang gaan siliconen borstimplantaten mee?

Borstimplantaten zijn normaal gezien geen hulpmiddelen die levenslang meegaan. Je gaat er best vanuit dat je ze op een bepaald ogenblik zal moeten laten verwijderen of vervangen. Dat brengt wéér kosten en risico’s met zich mee.

Sommige vrouwen laten hun implantaten vervangen om louter cosmetische redenen, omdat het effect niet meer mooi is (je lichaam verandert, implantaten kunnen verschuiven enz.). Maar een heringreep is vaak ook noodzakelijk vanwege complicaties, zoals “kapselcontractuur” (zie verder) of scheuren in het implantaat.

Volgens de American Society of Plastic Surgeons laten de meeste vrouwen hun implantaten na 10 à 20 jaar vervangen of verwijderen. De Royal Belgian Society of Plastic Surgery stelt dat gemiddeld 10 tot 30% van de patiënten een heringreep ondergaan na 10 jaar, en dat de levensduur van implantaten gemiddeld 10 tot 15 jaar is.

In het geval van complicaties veroorzaakt door het implantaat komt de verplichte ziekteverzekering in bepaalde gevallen tussen. In 2023 zijn er 2310 borstimplantaten weggenomen omwille vanmedische redenen, blijkt uit cijfers van het RIZIV die we opvroegen. 

Terug naar boven

Risico's en mogelijke complicaties van een borstvergroting

Aan alle operaties zijn risico's verbonden. Dat geldt ook voor een borstvergroting. Ernstige complicaties zijn gelukkig zeldzaam.  

Hieronder een aantal voorbeelden van mogelijke verwikkelingen. Een uitgebreid overzicht vind je in deze chirurgische bijsluiter van de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie. 

Complicaties door de narcose

Een borstvergroting gebeurt meestal onder narcose. Dat heeft zijn eigen risico’s op het vlak van complicaties. Als er maaginhoud via de luchtpijp in de longen belandt, kan dat bijvoorbeeld tot longschade leiden. Daarom is het belangrijk dat je nuchter bent als je geopereerd wordt.

Bloedklonters

Net zoals bij elke operatie, kunnen er tijdens of na de ingreep bloedklonters in je aderen ontstaan (veneuze trombo-embolie). Zo’n klonter kan via de bloedbaan in de longen terechtkomen en daar de bloedtoevoer blokkeren (longembolie).

Veneuze trombo-embolie is gelukkig een zeldzame complicatie. Naar schatting ongeveer 0,01% van de patiënten die een borstvergroting ondergaan krijgt ermee te kampen. Als het gebeurt kan dit wel als gevolg hebben dat een deel van de long afsterft. Je kunt er ook aan overlijden.

Nabloedingen

Er kan tijdens of na de operatie een bloeding optreden. Bij een nabloeding begint je borst te zwellen. Dan kan een spoedoperatie nodig zijn om het opgehoopte bloed verwijderen. Het risico op deze complicatie is het hoogst vlak na de operatie, maar ook één of twee weken nadien is dit mogelijk.

Volgens de British Association of Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgeons (BAPRAS) komt zo'n nabloeding voor bij minder dan 1 op de 100 patiënten die een borstvergroting ondergaan.

Infectie

De operatiewond kan ontsteken, maar er kan ook een infectie optreden rond het implantaat. Dit veroorzaakt pijn en zwelling en je kunt er ook koorts van krijgen.

Een milde infectie kan overgaan met antibiotica, maar bij een ernstige infectie moet je terug onder het mes en moet de chirurg het implantaat verwijderen. In dat geval kan niet meteen een nieuw implantaat worden geplaatst. Daarvoor moet wachten tot de gevolgen van de infectie zijn verdwenen, meestal zo’n drie tot zes maanden.

Een infectie zou tegenwoordig volgens BAPRAS bij minder dan 1 op de 1000 patiënten voorkomen.

Minder of een ander gevoel in de borsten

Na de operatie kunnen er gevoelsveranderingen optreden ter hoogte van de tepels en de huid van de borsten. Dit verbetert meestal terug na een aantal maanden. Maar bij ongeveer 1 op de 10 patiënten die hier last van krijgt, is dit blijvend. Dit kan een impact hebben op je seksleven.

Kapselcontractuur of overmatige kapselvorming

Na verloop van tijd ontstaat er littekenweefsel rondom het implantaat. Dat is normaal. Dit weefsel vormt een soort kapsel, bedoeld om het vreemde materiaal van de rest van het lichaam te scheiden. In de meeste gevallen is dit kapsel dun en flexibel. Bij sommige mensen is er sprake van overmatige kapselvorming en wordt het kapsel te hard en te strak. Met als gevolg dat je borst harder aanvoelt. Je borst kan ook pijn beginnen doen en zelfs van vorm veranderen.

Hoe langer het implantaat in je lichaam aanwezig is, hoe groter die kans. Na ongeveer tien jaar heeft zo’n 11 à 20% van de patiënten die een esthetische borstvergroting ondergingen er last van, meldt de chirurgische bijsluiter van de Nederlandse Vereniging voor Plastische Chirurgie.

Overmatige kapselvorming komt vaker voor als het implantaat zich voor de borstspier bevindt. In ernstige gevallen moet het implantaat verwijderd of vervangen worden.

Nieuwe implantaten? Als je ooit last had van overmatige kapselvorming, heb je jammer genoeg meer kans dat je er terug last van krijgt.

Deze vrouw heeft last van ernstige kapselcontractuur. Bron: Archives of Plastic Surgery

Scheuren

De British Association of Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgeons (BAPRAS) schat dat de helft van alle implantaten na 15 jaar wel ergens gescheurd is. Als het littekenweefsel rondom het implantaat (het “kapsel”) ook gescheurd is, kunnen er deeltjes siliconengel ontsnappen en elders in het lichaam terechtkomen. Dit kan zorgen voor lokale ontstekingsreacties. De impact van een gescheurd implantaat op de gezondheid is onduidelijk.

BIA-ALCL en andere zeldzame vormen van kanker

Vrouwen met borstimplantaten hebben een verhoogd risico op een zeldzaam type van kanker: BIA-ALCL. Dit is geen borstkanker, maar een vorm van lymfeklierkanker. Hoe vaak komt het voor? Experten schatten het risico momenteel op ergens tussen 1 op 1 000 en 1 op 10 000. Dat meldt het federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten (FAGG).
 
BIA-ALCL lijkt vaker voor te komen bij patiënten met getextureerde borstimplantaten (met een ruwe buitenkant). Maar het is op dit ogenblik nog steeds niet uitgesloten dat patiënten met een glad implantaat de ziekte ook kunnen ontwikkelen. De oorzaak van deze aandoening is nog niet duidelijk.
 
De ziekte duikt gemiddeld pas na acht tot tien jaar op. Een gezwollen borst of een knobbeltje zijn alarmsignalen. De prognose is goed als de ziekte in een vroeg stadium wordt opgespoord. Regelmatig zelfonderzoek en periodieke controle bij de chirurg zijn daarom heel belangrijk.
 
Naast BIA-ALCL, weten we ondertussen dat er in zeer zeldzame gevallen ook andere vormen van kanker kunnen opduiken in het littekenweefsel rond borstimplantaten (het kapsel). Zo waarschuwde de Amerikaanse FDA onlangs voor “Breast Implant Associated Squamous Cell Carcinoma” (BIA-SCC). En in België ontving het FAGG drie meldingen van patiënten bij wie een “diffuus grootcellig B-cellymfoom” (DLBCL) werd gevonden in het kapsel.
 

Breast Implant Illness

Sommige patiënten schrijven bepaalde symptomen die ze hebben (zoals vermoeidheid, gewrichts- en spierpijn, concentratieproblemen, huiduitslag, angst …) toe aan hun borstimplantaten. De klachten die ze ervaren worden ook weleens “Breast Implant Illness” genoemd.

Er is op dit moment nog geen overtuigend wetenschappelijk bewijs dat deze symptomen daadwerkelijk veroorzaakt worden door borstimplantaten. Maar bij een deel van die vrouwen verdwenen deze klachten wel nadat ze hun borstimplantaten lieten verwijderen.

Moeilijkheden bij borstkankerscreening

Wat je ook moet weten als je een borstvergroting overweegt, is dat borstimplantaten geen röntgenstralen doorlaten. Dat kan het maken van een mammografie om borstkanker op te sporen moeilijker maken. Hoe moeilijk het precies wordt, hangt af van de omvang en de plaats van het borstimplantaat. Grote implantaten die vóór de borstspier zitten, leveren wat dit betreft de meeste moeilijkheden op. Met aangepaste technieken (Eklundopname) kunnen ervaren laboranten deze moeilijkheden meestal wel enigszins opvangen. 

Ook een borstbiopsie, waarbij een arts met een naald wat borstweefsel weghaalt, kan uitdagend als je borstimplantaten hebt. De arts moet extra voorzichtig zijn om te voorkomen dat hij het borstimplantaat beschadigt. 

Terug naar boven

Het Centrale Traceringsregister

Herinner je je het PIP-schandaal nog? Tussen 2001 en 2010 kregen tal van vrouwen borstimplantaten van het Zuid-Franse bedrijf Poly Implant Prothèse (PIP). De firma vulde deze protheses met een industriële siliconegel die niet geschikt was voor gebruik bij de mens. Daardoor scheurden de PIP-implantaten veel sneller dan andere borstimplantaten. Vrouwen met gescheurde PIP-implantaten kregen van het federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten (FAGG) het advies om deze dringend te laten verwijderen, omdat de gel die vrijkomt tot ontstekingen en mogelijke gezondheidsproblemen kan leiden.

Het probleem was dat veel vrouwen toen niet (meer) wisten welk merk van implantaten ze droegen. Het “Centrale Traceringsregister” bestond toen nog niet. Nu wel.

Sinds 1 mei 2021
zijn gezondheidszorgbeoefenaars verplicht om elke plaatsing of verwijdering van een implantaat (borstimplantaten en andere) in dit register te registreren. Als er problemen optreden met een specifiek implantaat kan het FAGG de betrokken zorgverleners traceren, die op hun beurt de betrokken patiënten op de hoogte kunnen stellen.

Het FAGG kan echter niet met zekerheid zeggen of elke chirurg zich houdt aan deze verplichting.

Als patiënt kun je dit controleren door een implantatenkaart te vragen aan de chirurg. Dit is een PDF-document met gegevens over het implantaat en de zorgverlener die het plaatste of verwijderde. Je kunt dit document ook zelf downloaden via het centrale overheidsplatform mijngezondheid.belgie.be dat toegang geeft tot het Centrale Traceringsregister.

Zo blijf je de baas over je online gezondheidsgegevens.

Terug naar boven

Wat kost een borstvergroting met implantaten?

De prijzen variëren. In onze mysteryshopping in 19 schoonheidsklinieken kwamen wij prijzen tegen van € 2995 tot meer dan € 7000 voor een borstvergroting met siliconen implantaten. Op enkele uitzonderingen na, waarbij er bijvoorbeeld sprake is het ontbreken van borstontwikkeling, wordt dit niet terugbetaald door de ziekteverzekering.  Terug naar boven

Aanbevolen voor jou