Beste, In september 2021 was onze zoon met KrisKras op reis in Ibiza. Tijdens een activiteit zee-kayakken werd zijn reisgroep bestolen. Het was tijdens die activiteit onmogelijk om waardevolle zaken mee te nemen of op het lichaam te dragen. Daarom koos de reisgroep ervoor om alle waardevolle voorwerpen (zoals fototoestellen, smartphones,…) zorgvuldig en onzichtbaar op te bergen in de koffer van de huurauto. Zowel de koffer als de auto werden nadien zorgvuldig gesloten. Toch werd er ingebroken in de auto en werden alle daarin opgeborgen spullen meegenomen. Onze zoon heeft nadien, samen met de bestolen reisgenoten, aangifte van diefstal gedaan bij Protections. Alle nodige documenten werden daarvoor bezorgd (PV van diefstal opgemaakt door de plaatselijke politie van Ibiza, facturen en aankoopbewijzen van alle gestolen goederen,…). Voor hem ging het om een totaal bedrag van 3450 euro aan gestolen goederen, waaronder vooral fotografiemateriaal. Uiteindelijk ontving onze zoon van uw verzekeringsmaatschappij een voorstel tot vergoeding van een schamele 202 euro. Dat is nog geen 6% van de waarde van de gestolen voorwerpen. Onder meer de digitale camera werd niet vergoed. Protections baseert zich daarvoor op een voorwaarde uit de polis, namelijk “De diefstal van waardevolle voorwerpen blijft echter te allen tijde uitgesloten. Waardevolle spullen die niet op het lichaam gedragen worden, moeten worden achtergelaten in een safe of brandkast. In alle andere gevallen is de waarborg niet van toepassing.De eis om waardevolle voorwerpen op te bergen in een safe of brandkast in een (huur)auto is echter zinloos. Ook de eis dat waardevolle voorwerpen op het lichaam moeten gedragen worden was in deze context contraproductief, gelet op het gevaar van waterschade. Onze zoon en zijn reisgenoten hebben alle mogelijke voorzorgen genomen om hun bagage veilig op te bergen en schade te voorkomen. Hij heeft zich dus, samen met zijn reisgenoten, gedragen als een voorzichtig en verantwoord persoon of als “een goede huisvader”, zoals men dat in de rechtspraak gebruikelijk uitdrukt. De verplichting om een safe of brandkast te gebruiken in een huurvoertuig valt zonder twijfel onder de rechtsregel “à l’impossible nul n’est tenu”, gelet op de context en de aard van de verplaatsing die dag.Verder valt het op dat Protections alle mogelijke manieren gebruikt om de uitsluitingen in de polis in eigen voordeel te interpreteren, wat erg teleurstellend is. Bovendien worden ook niet alle reizigers op dezelfde manier behandeld. Hoe is het mogelijk dat 3 reizigers die zich in exact dezelfde omstandigheden bevonden, exact hetzelfde hebben meegemaakt en exact dezelfde polis hadden, gelijkaardige goederen anders vergoed krijgen? Een medereizigster, wiens camera ook werd gestolen uit de koffer van hetzelfde voertuig, ontving daarvoor WEL een vergoeding. Die arbitraire en discriminatoire behandeling, waarvoor Protections ons, na meerdere vragen om uitleg, tot nog toe geen enkel argument heeft aangereikt, getuigt van weinig professionaliteit en is op zijn minst bedenkelijk te noemen. Het laatste antwoord dat wij van Protections mochten ontvangen was: “Bovendien lijkt het ons aangewezen voor dergelijke kostbare voorwerpen een aparte verzekering op jaarbasis af te sluiten.” Buiten het feit dat dit antwoord eens te meer getuigt van een afwenteling van verantwoordelijkheden door de verzekeringsmaatschappij, geeft het opnieuw geen antwoord op onze vraag naar de redenen voor de verschillende behandeling van verzekerden in gelijke omstandigheden.Graag zouden wij daarvoor dan ook een zinnige verklaring ontvangen.
