Als slachtoffer van een verkeersongeval door een bestuurder die het rode stoplicht negeerde, werd ik langdurig arbeidsongeschikt en kwam er een hele hoop administratie op me af.Om de impact op het zorgsysteem te verkleinen vond ik het belangrijk om zo snel mogelijk terug aan de slag te gaan. Uiteraard moest dit worden opgebouwd en startte ik eerst progressief aan 50%, om dan op te bouwen naar 70% en vervolgens 100%.Wie progressief aan de slag wil na een langdurige arbeidsongeschiktheid moet eerst toestemming vragen aan zijn of haar mutualiteit, dus dat is wat ik deed. Niet éénmaal, maar zelfs tweemaal. Een eerste keer voor 50% een tweede keer voor 70%. Dit werd telkens goedgekeurd door de raadsgeneesheer van CM.MAAR, en nu komt het... Ik had dit blijkbaar nog een derde keer moeten aanvragen om mijn allerlaatste uitkering van de laatste maand te bekomen. Kafka lacht stiekem in zijn vuistje.Plots kreeg ik een mail van CM dat men mijn aanvraag voor progressieve tewerkstelling nog niet had ontvangen, terwijl er reeds twee aanvragen werden goedgekeurd en ik al enkele maanden progressief aan de slag was. Ook had CM me geïnformeerd dat er enkel maar een nieuwe aanvraag moest worden gedaan wanneer mijn tewerkstellingspercentage zou veranderen, maar dat was niet het geval. Uiteraard gaf ik gevolg aan dit bericht en vulde ik braaf de aanvraag een derde keer in. Wel had ik ruim op tijd mijn deeltijds arbeidsongeschiktheidsattest binnengebracht, maar dit volstond blijkbaar niet.Enkele dagen later vond ik dan het hallucinante bericht in mijn mailbox dat mijn laatste uitkering geweigerd wordt, omdat ik mijn aanvraag voor een progressieve tewerkstelling te laat had opgeladen.Uiteraard ben ik meteen in mijn pen gekropen om de hele context te schetsen om alsnog mijn uitkering te bekomen. Ervan uitgaande dat men a.d.h.v. mijn track record in het systeem ook wel kan zien dat dit nergens op slaat aangezien ik reeds twee goedgekeurde aanvragen had en ondertussen terug 100% aan de slag was en er dus totaal geen reden zou zijn om mijn laatste progressieve tewerkstelling te weigeren.Naïef zo blijkt want tot op heden blijft CM moeilijk doen, krijg ik weinig informatie en heb ik nog steeds mijn laatste (deeltijdse) uitkering niet ontvangen.Blijkbaar word je in België afgestraft als je de stap zet naar een progressieve tewerkstelling en is het veiliger om niets te ondernemen. Iemand die het zorgsysteem ontlast door progressief te werken, speelt zijn of haar deeltijdse uitkering sneller kwijt dan een werkloze die jarenlang van het systeem profiteert. Dit roept toch enkele kritische vragen op.- Hoe krijg je langdurig zieken nog gemotiveerd om het werk progressief aan te vatten en zo het zorgsysteem deels te ontlasten als je je uitkering zo makkelijk kwijtspeelt?- Hoort een mutualiteit zoals CM profitariaat niet te ontmoedigen en progressieve tewerkstelling aan te moedigen i.p.v. te bestraffen?- Waar eindigt deze Kafkaiaanse bureaucratie?
