Geachte heer of mevrouwHet is niet de eerste keer wanneer ik een kip laat behandelen, er dure tot zeer dure medicatie en voedingssupplementen worden voorgeschreven, mij een goede prognose wordt voorgehouden en na verschillende weken na nog eens 3 tot 4 consultaties met bijkomende dure medicatie het dier alsnog sterft in een onaangename en langzame dood. Dit is nu de vierde of zelfs vijfde keer in nog geen 2 jaar tijd. Wat ik onacceptabel vind specifiek de laatste 3 consultaties zijn de volgende punten:1.Er werd mij een zeer dure voedingssupplement Clavaseptin (rode tabletten) voorgeschreven. De dierenarts wist welke voedingssupplementen ik al gaf en dat daar hetzelfde inzit behalve eiwitten. Hiervoor moest ik ook kattenvoer geven, zodat dit eigenlijk overbodig bleek. Wanneer we een telefonisch onderhoud hadden, gaf de dierenarts aan dat ik dit moest blijven geven. Toen ik aangaf dat dit op was, zei ze dat het niet echt nodig is omdat alles al zit in de andere voedingssupplementen die ik al geef en dat ze de nodige eiwitten al binnenkrijgt via het katteneten. Eigenlijk was dit dus aanvullend en niet zo essentieel!2. Bij iedere consultatie ging de algemene toestand van het dier achteruit. Toch werden mij iedere keer opnieuw voor veel geld consultaties, medicatie en voedingssupplementen aangerekend. Een andere dierenarts (second opinie) liet mij weten dat bij een mager zwak dier, met zo een ernstige eileiderontsteking de overlevingskansen bijzonder klein zijn en mij dus gezegd had moeten geweest zijn dat de prognose slecht was. Het tegendeel was waar!Ik vroeg dit maal iedere consultatie expliciet of behandelen zin had. Telkens werd mij gezegd dat we er vroeg bij waren en werd mij een goede prognose voorgehouden.4. Ook ernstig is dat ik gedurende 3 weken een dier heb moeten dwangvoederen waarbij (volgens de dierenarts die second opinie gaf) al op voorhand vast stond dat ze het niet zou halen. Wanneer het heel slecht ging met de kip (na 3 consultaties) en een spoedconsultatie was vastgelegd, probeerde men dit op alle mogelijke manieren te verzetten naar maandag. Omdat ik aangaf dat maandag te laat was, dat zelfs morgen te laat was want het dier aan het creperen is, werd mij beloofd dat ik teruggebeld zou worden. Dit gebeurde niet en ik belde tegen de late namiddag boos zelf terug. Toen bleek dat dit vergeten was en kreeg ik de dierenarts zelf aan de lijn die mij vroeg of ik geen Nederlands versta en of ik wil stoppen met mijn wil op te dringen. Toen ik opnieuw vertelde hoe ernstig het was, mocht ik wel onmiddellijk komen en zou ik moeten wachten in de wachtzaal.5. Helaas overleed het dier onderweg. Achteraf was de dierenarts boos dat ik de consultatie niet had laten plaatsvinden en zonder iets te zeggen vertrokken was omdat het dier dood was. Nog niet van de minste empathie was er spraken!Na het weekend had ik een afspraak om de samenwerking te bespreken, met als doel om in alle rust en respect een gesprek te voeren zodat we het konden uitpraten en naar elkaar konden luisteren. Dit gesprek liep uit de hand. Er was ook geen respect voor de corona maatregelen.1. Per e-mail had ik voorgesteld om het gesprek buiten te laten plaatsvinden achter de praktijk. Op maandag 25 mei was het mooi weer2. Bij het aanmelden droeg ik een speciaal masker, vroeg nog eens om het gesprek buiten te laten doorgaan en gaf aan buiten te zullen wachten. Toch werd ik buiten opgehaald en naar de vergaderzaal gebracht.3. Ik zette mijn speciaal volgelaatsmasker weer op. Bij het binnenkomen van de grote vergaderzaal durfde ik mijn masker af te zetten. Aan mijn lichaamsstaal was duidelijk te zien dat ik afstand wilde.4. Toen ik vroeg of niet XXXXX zaakvoerder is, wanneer mevrouw XXXXX stelde dat XXXXX het hoofd is, verloor XXXXX nadat XXXXX had geantwoord dat XXXXX hoofd is van de afdeling, alle controle over zijn gedragingen. Hij ging volledig op in zijn agressie. Hierbij kwam hij heel dicht in mijn buurt met luide stem. Ik zat aan de andere kant van de tafel en de deur was aan XXXXXX kant van de tafel! Hij had dus geen enkele reden om naar mijn kant van de tafel te lopen, op mijn schouder te tikken en te schreeuwen. Omdat dit allemaal zo snel ging, had ik niet de tijd om mijn masker terug op te zetten alvorens hij bij mij was. Hij heeft hierbij mijn uitdrukkelijke wens tot afstand niet gerespecteerd. Behalve dat hij mij in gevaar bracht heeft hij ook mijn lichamelijke integriteit geschonden.Wat dit extra erg maakte is dat mijn zieke tante van 85 jaar uit het ziekenhuis ontslagen was en ik haar soms moet helpen. De extra voorzorgen en de extra voorzichtigheid om het virus maar niet op te lopen, waren dus niet voor niets. Dit werd mij onmogelijk gemaakt. Ik heb mij 2 keren moeten laten testen. Gelukkig heb ik het virus niet opgelopen.Dit neemt niet weg dat deze feiten zeer ernstig zijn.5. Na deze feiten heb ik verschillende mails gestuurd naar de zaakvoerder met het verzoek mij dringend te bellen. Ook de heer XXXXX mailde ik en stuurde ik een sms bericht. Nooit heb ik een antwoord ontvangen, laat staan excuses. Enkele dagen later heb ik dan klacht neergelegd inzake bedreiging/aanval met een potentieel gevaarlijke en biologische substantie.Tot slot nog een opmerking!Hoewel het altijd goed kan zijn een dier iets extra te geven, vind ik wel dat de dierenarts transparant moet zijn en ook eerlijk moet zijn over wat essentieel is en wat er eventueel nog aanvullend bijgegeven kan worden. De dierenarts maakte het onderscheid niet. Er werd mij niet gevraagd of ik iets aanvullend wilde geven aan de zieke kip. Alles werd voorgeschreven alsof het onmisbare medicatie was om het dier terug gezond te maken. Er werd mij pas achteraf gezegd dat het extra was en niet echt nodig is als ik maar goed dwangvoeder en de antibiotica blijf geven en dit dus 3 weken lang.Een zeer triestig einde!Met vriendelijke groetChristophe
