Hulpdiensten in België zijn over het algemeen goed

Hoe lang duurt een bezoek aan de spoedafdeling?

Wanneer je op de spoedafdeling aankomt, word je eerst gezien door een triageverpleegkundige die bepaalt hoe urgent jouw medische situatie is. Als het om een acute situatie gaat, word je binnen 26 minuten door een arts geholpen. Bij minder dringende gevallen is de gemiddelde wachttijd 46 minuten.

Wanneer moet je écht naar de spoedafdeling?

In de volgende gevallen kun je beter naar de spoedafdeling gaan: bij een botbreuk, ademhalingsproblemen, ernstige brandwonden, hoge koorts (vanaf 40°C), bewusteloosheid, of een drukkend gevoel op de borst gecombineerd met pijn in je linkerarm of nek.

Voor klachten zoals griep, koorts, lichte brandwonden, slapeloosheid, vage pijn, chronische problemen, verbandwissels of een oudere blessure kan je huisarts net zoveel voor je doen als het ziekenhuispersoneel.

Welke alternatieven zijn er om de spoedafdeling te vermijden?

Je kunt zelf bijdragen aan een efficiënter functioneren van de spoeddiensten door een bezoekje te vermijden voor niet-urgente problemen. Voor buikpijn of een verstuikte enkel is een bezoek aan je huisarts (of de huisarts van wacht) vaak een prima alternatief.

Huisarts

De "waargenomen deskundigheid" van een huisarts is de belangrijkste factor die bepaalt hoe tevreden patiënten zijn. Uit ons onderzoek blijkt dat 87% van de ondervraagden een hoog niveau van algemene tevredenheid rapporteert. Andere belangrijke factoren zijn “belangstelling voor mijn problemen” en “de tijd die voor mij wordt genomen”.

Daarnaast speelt de leeftijd van de respondenten een rol in de beoordeling van hun huisarts. Mensen tussen de 58 en 79 jaar zijn over het algemeen meer tevreden.

Van de mensen die de afgelopen twee jaar naar de spoedafdeling zijn gegaan, heeft 66% vooraf geen huisarts geraadpleegd. De meest genoemde redenen hiervoor waren: “De praktijk van de huisarts was gesloten” (32%), “Het ziekenhuis biedt betere zorgomstandigheden” (27%), en “een situatie die dringende interventie vereiste, zoals een botbreuk of ongeval” (21%).

Patiënttevredenheid over de kwaliteit van spoedzorg

Onderzoeksmethodologie

Bevolking

Dit onderzoek werd uitgevoerd onder de Belgische bevolking in juni en juli 2024, met 1.086 geldige antwoorden. De resultaten vertegenwoordigen de nationale trends voor mensen tussen de 25 en 79 jaar.

Ziekenhuissteekproef

Onder de respondenten die de spoedafdelingen bezochten, werden 2.589 geldige antwoorden verzameld om de bezochte ziekenhuizen te vergelijken. Dit deelonderzoek vertegenwoordigt niet de gehele bevolking, maar geeft enkel de ervaringen weer van de ondervraagden, waaronder ongeveer 2.000 leden van Testaankoop.

Geanalyseerde criteria

We analyseerden de volgende punten:

• Consultaties bij de huisarts.
• De duur van de laatste consultatie met de huisarts.
• Tevredenheid over de huisarts.
• Ervaring op de spoedafdeling in de afgelopen twee jaar.
• Raadpleging van een huisarts voorafgaand aan een bezoek aan de spoed.
• De mate van urgentie die door de spoeddiensten aan het probleem werd toegekend.
• Wachttijd voor hulp (per stap: triage / arts / aanvullende onderzoeken).
• Totale tijd doorgebracht op de spoedafdeling.
• Tevredenheid over de spoeddienst van het ziekenhuis.

Spoeddiensten in Vlaanderen en Brussel volgens tevredenheid

Belangrijkste resultaten van het tevredenheidsonderzoek

In het algemeen is de tevredenheid over spoedafdelingen in Belgische ziekenhuizen hoog, met 54% van de respondenten die zeer tevreden zijn.

In Vlaanderen en Brussel worden de spoeddiensten van AZ Maria Middelares (Gent), UZ Leuven Gasthuisberg (Leuven) en UZ VUB (Brussel) het meest gewaardeerd. Patiënten zijn hier tevreden over de relatief korte wachttijden, de deskundigheid van het zorgpersoneel en de verstrekte medische informatie.

Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich het Vitaz Sint-Niklaas en OLV Aalst.

Conclusie

De Belgische spoeddiensten bieden over het algemeen kwalitatieve zorg, met een hoog niveau van patiënttevredenheid. Toch laat ons onderzoek zien dat er aanzienlijke verschillen bestaan tussen ziekenhuizen op het gebied van wachttijden, medische communicatie en de waargenomen bekwaamheid van de medische teams.