CANON EOS RP + RF 24-105: test, prijzen en specificaties Niet meer beschikbaar

De datum dat we de resultaten voor dit product hebben gepubliceerd. Dit is niet de datum van de laatste update van onze vergelijkingsmodule.

Het eerste getal is de minimale brandpuntsafstand (hoe lager, des te meer breedhoekmogelijkheid het toestel heeft), het tweede getal is de maximale brandpuntsafstand (hoe groter, hoe meer zoommogelijkheden het toestel heeft). Onder 28 mm is het een groothoekobjectief en boven 70 mm is het een teleobjectief. Alle waarden zijn omgerekend naar het equivalent van een 35 mm-kleinbeeldcamera om de lenzen beter te kunnen vergelijken. Een lens van 24-240 mm bijvoorbeeld zal een groothoeklens zijn met een zoom van 10x.

Het diafragmabereik heeft betrekking op de maximale opening van het diafragma, dat minder of meer licht doorlaat tot de sensor. Deze opening is gedefinieerd door een "f-getal". Hoe kleiner dat getal (bijv. f/1.8 of f/2), des te meer is het diafragma geopend, des te meer licht er wordt doorgelaten en des te meer is de lens zogenaamd lichtsterk. Omgekeerd, hoe hoger het f-getal (bijv. f/8), des te minder licht er wordt doorgelaten tot aan de sensor. Een grote opening (f/2) maakt het mogelijk om te spelen met de diepte van het terrein.

Vergrotingsvermogen van de lens. Een zoom van 10x is al zeer polyvalent en stelt je in staat om de meeste taferelen te fotograferen. Een toestel heeft een zogenaamde superzoom vanaf een vergroting van 20x. De digitale zoom wordt niet in beschouwing genomen (het gebruik hiervan is echt te vermijden, omdat het systematisch zorgt voor kwaliteitsverlies bij de foto).

Uitgedrukt in megapixels (miljoenen pixels) komt dit cijfer overeen met de resolutie van de sensor en bij uitbreiding de maximale fotoresolutie. Vandaag is het eerder een verkoopargument, dus koop nooit een fototoestel op basis van het aantal pixels.

Het aantal beeldlijnen stemt overeen met de verticale resolutie van de opgenomen films, namelijk: 720 voor HD (1280x720), 1080 voor FullHD (1920x1080) of 2160 voor UltraHD of 4K (3840x2160).

Er bestaan twee soorten zoekers: elektronisch (soort mini lcd-scherm) en optisch (combinatie van lichtreflecterende spiegels waardoor rechtstreeks door de lens kan worden gekeken). Elektronische zoekers zijn terug te vinden op hybride toestellen en sommige bridges, terwijl optische zoekers typisch zijn voor reflextoestellen. Wanneer er geen enkele zoeker aanwezig is, gebeurt de kadrering via het lcd-scherm.

Er bestaan drie soorten flitsers: een klassieke ingebouwde flitser, een automatische zogenaamde "pop-up“ reflector (uitschuifbare flitser die automatisch verschijnt en wordt ingeschakeld) en een manuele pop-up flitser (identiek aan de vorige maar moet manueel worden opgezet). Let goed op bij de aankoop van een hybride toestel. Het komt vaak voor dat modellen geen ingebouwde flitser hebben en dat die apart moet worden bijgekocht.

De autonomie wordt aangeduid met het maximum aantal foto‘s dat men kan nemen met een volledig opgelaten batterij. Men gebruikt de norm CIPA (Camera and Imagine Products Association) die een gemiddeld gebruik van het toestel bepaalt (matig gebruik van de flitser en het lcd-scherm). Met een goede batterij moet men minstens 250 foto‘s kunnen maken, of minder, als je vaak gebruikmaakt van de flitser of functies zoals wifi of gps. Een slechte autonomie komt overeen met minder dan 200 foto‘s, terwijl een goede autonomie verschillende honderden foto‘s mogelijk maakt, meer dan 1 000 voor sommige reflextoestellen.

Een uitklapbaar scherm kan worden gedraaid voor meer comfort wanneer u foto‘s maakt. Dat is heel handig om boven een groep mensen te fotograferen en het tafereel toch te kunnen bekijken om juist te kadreren.

Een aanraakscherm vereenvoudigt de bediening van het toestel, dat intuïtiever wordt in gebruik. De controle gebeurt nooit uitsluitend via het touchscreen, maar wordt altijd gecombineerd met een bediening via nog steeds bestaande klassieke knoppen.

Met het aanraakscherm wordt het gemakkelijk om het beeld scherp te stellen, het volstaat om op het onderwerp te tikken.

Geeft de maximale lichtgevoeligheid van de sensor weer. Hoe hoger de ISO-waarde, des te gevoeliger is het toestel. Een hoge ISO, bijvoorbeeld 6400, maakt het mogelijk om een vrij donker tafereel te fotograferen, zoals 's nachts, zonder gebruik van een flitser. Vergeet echter niet dat fotograferen met een hoge ISO altijd leidt tot kwaliteitsverlies van de foto.

De belichtingscompensatie of -correctie (EV - Exposure Value) maakt een automatische bijsturing van de belichting door het toestel mogelijk. Deze instelling kan dan een onder- of overbelichting forceren om donkerdere of lichtere foto‘s te krijgen. Een positieve EV-waarde (bijv. +2 EV) kan worden gebruikt om foto's die 's avonds worden gemaakt lichter te maken. Omgekeerd kan een negatieve waarde (bijv. -1 EV) worden gebruikt bij volle zon in een zeer heldere omgeving om het tafereel opzettelijk donkerder te maken.

De grootte van de sensor wordt uitgedrukt in inch. Hoe groter die is, des te beter is de kwaliteit van de foto‘s. Bij compacte toestellen, superzooms en bridges zijn de digitale sensoren over het algemeen klein van omvang (1/2,3'' of 1/1,7''). Hybride en reflextoestellen hebben een grotere sensor, van het type 4/3'', APS en zelfs full frame voor de grootste. Tussen die beide ontwikkelt zich een nieuw segment, namelijk compacte toestellen met grote sensor van het type 1 of 1,5 inch.

De optische beeldstabilisatie, ook stabilisatie van de lens genaamd, is gebaseerd op het principe van een zwevend opgehangen lens die kan bewegen om de trillingen van de fotograaf te compenseren en de foto scherper te maken.

De stabilisatie van de sensor, ook mechanische beeldstabilisatie of stabilisatie van het toestel genoemd, is gebaseerd op het principe van een zwevend opgehangen sensor die kan bewegen om het trillen van de fotograaf te compenseren en wazige foto‘s te vermijden.

De HDR-functie bestaat erin om, gedurende eenzelfde opname, verschillende foto‘s te maken met verschillende belichtingen. De sterke belichting zal details uit de donkere zones opwaarderen, terwijl de zwakke belichting details in heldere zones opwaardeert. Deze foto‘s worden vervolgens samengevoegd tot één en dezelfde foto die veel meer details bevat dan een klassieke foto, vooral voor taferelen met veel contrasten.

De panoramische modus werkt over het algemeen met scanning (de fotograaf laat zijn toestel manueel bewegen, bijvoorbeeld van links naar rechts, tot 360°). Het toestel maakt dan een panorama door de verschillende foto‘s die automatisch worden gemaakt, naast elkaar te zetten.

RAW is een soort fotobestand. Door uw foto‘s op te slaan in RAW (het juiste bestandsformaat hangt af van het merk van uw toestel) wordt alle informatie van je sensor bewaard en gaat er helemaal niets verloren. Dit formaat is absoluut noodzakelijk voor wie zijn foto‘s wil bewerken met software (aanpassing van de witbalans, de belichting) met duidelijk minder kwaliteitsverlies dan bij het JPEG-formaat.

Maakt de geolokalisatie van foto‘s mogelijk. Een handige optie als je veel verschillende plaatsen fotografeert, bijvoorbeeld op vakantie, en je niet wilt vergeten op welke plaats de foto‘s juist werden gemaakt. De gps-functie werkt niet binnenshuis.

De meeste fototoestellen zijn compatibel met SD-, SDHC- of SDXC-geheugenkaarten. Sommige zeldzame modellen werken alleen met een microSD-, microSDHC- of microSDXC-kaart. Tot slot werken alle toestellen van het merk Sony, bovenop deze SD-compatibiliteit, ook met geheugenkaarten van het type Memory Stick Duo (XC-HG Duo, PRO Duo of PRO-HG Duo).

NFC is een draadloze verbinding op zeer korte afstand, zodat toestellen eenvoudiger aan elkaar kunnen worden gekoppeld.

Vereist een aangepaste kabel, om een HD-video door te sturen of om je foto‘s te bekijken op een televisiescherm.