Urine-incontinentie

Er bestaan verschillende vormen van urine-incontinentie. De belangrijkste zijn inspannings- en drangincontinentie.

Inspanningsincontinentie 

Urineverlies door inspanningsincontinentie is te wijten aan verslapte bekkenbodemspieren door een zwangerschap, een bevalling, de leeftijd of zwaarlijvigheid. Aangezien de bekkenbodemspieren helpen om de urinebuis af te sluiten, doet het urineverlies zich voor bij dagelijkse activiteiten waarbij de druk in de buik toeneemt, bijvoorbeeld als je iets zwaars optilt, loopt, lacht, springt, niest of hoest.

Drangincontinentie

Urineverlies door drangincontinentie komt door onvrijwillige samentrekkingen van de blaas, waardoor je hoge aandrang voelt en je moeilijk je plas kunt ophouden. Dit type van incontinentie kan het gevolg zijn van een blaasontsteking, neurologische problemen of blaasstenen. Ook diabetes, bepaalde geneesmiddelen (zoals diuretica, antidepressiva of oestrogenen) en roken kunnen tot urine-incontinentie leiden.