Dit is een gevaar voor verschillende grote economieën.
Dankzij de toenadering op handelsvlak tussen de VS en China en de maatregelen om de Chinese economie te ondersteunen, was 2020 onder een gunstig gesternte begonnen voor de aandelenbeurzen.
De Amerikaanse raketaanval op een konvooi op de luchthaven van Bagdad zou daar echter snel verandering in kunnen brengen. Bij de aanval werden o.a. een van de belangrijkste generaals van het Iraanse leger gedood en de nummer 2 van een pro-Iraanse militie. Iran dreigde vrijwel onmiddellijk met represailles en zowel de politieke als de financiële wereld vrezen dan ook terecht voor een heropleving van de geopolitieke spanningen in het Midden-Oosten.
En als de spanning in die regio oploopt, schiet de olieprijs bijna vanzelf de hoogte in. Na de aanval klom de prijs voor een vat brentolie al snel bijna 2 USD hoger, naar ±70 USD per vat, een record sinds de lente van vorig jaar. De Aziatische en Europese beurzen werden het hardst geraakt, en dat is ook niet onlogisch. De impact van hogere olieprijzen is immers lang niet dezelfde voor de verschillende grote economieën op onze planeet. De VS is sinds 2018 de grootste olieproducent ter wereld, met een productieniveau dat ±20% boven dat van Saoedi-Arabië ligt. 's Werelds grootste economie is grotendeels zelfbedruipend voor zijn energiebevoorrading en kan dus wel tegen een stootje. De schalieoliesector in de VS heeft mogelijk zelfs baat bij hogere olieprijzen op de internationale markten. In 2019 moest de sector het zien te rooien met een prijsniveau van veelal rond de 55 USD voor een vat WTI-olie (Amerikaanse referentieprijs). Dat is weliswaar boven de rentabiliteitsdrempel om schalieolie te ontginnen, maar onvoldoende om stevige winstniveaus mogelijk te maken. Hogere olieprijzen kunnen zich dus vertalen in hogere winstcijfers, met in het zog daarvan een toename van de investeringen in de oliesector en een welkom duwtje in de rug van de Amerikaanse economie.
Voor Azië en Europa liggen de kaarten anders. Hoewel er werk wordt gemaakt van een energietransitie, met meer hernieuwbare energie, blijven onze economieën nog sterk afhankelijk van olie uit het Midden-Oosten. Een escalatie van de spanningen in de regio en een eventueel gewapend conflict zullen onze energiebevoorrading duurder maken en onze economieën, die al een tijdje tegen het einde van hun cyclus aankijken, voor een bijkomende uitdaging plaatsen.
We blijven hopen op een zachte landing voor de Europese economie, maar Europa en Azië hebben er dus alle baat bij om de gemoederen te sussen.
Mis geen info mbt de evolutie van de markten 1 maand gratis!