In de VS laat president Trump regelmatig verstaan dat hij zou willen dat de Federal Reserve haar leidend rentetarief (tussen 2 en 2,25%) verder verlaagt. Zijn logica is eenvoudig: aangezien de Amerikanen veeleer bekend staan om hun consumptiedrang dan om hun spaarquote, zouden lage rentevoeten, en dus erg goedkoop krediet, wellicht helpen om de economische activiteit aan te jagen. Uit cijfers die recentelijk gepubliceerd werden door diezelfde Fed blijkt echter dat de link tussen het leidend rentetarief van de centrale bank en de rentevoeten die de consument moet betalen lang niet zo rechtstreeks is als wordt aangenomen, en al helemaal niet als het over kredietkaarten gaat.
Sterker nog, de intrestvoeten die de Amerikaanse consument op zijn kredietkaart moet betalen, hebben hun hoogste niveau bereikt in 25 jaar. Met een gemiddelde rentevoet op jaarbasis van boven de 17% bedraagt het verschil t.o.v. de leidende rente van de Fed zowat 15%! Ook in het VK, waar de leidende rente 0,75% bedraagt, flirt de debetrente op kredietkaarten met de 20%. In Portugal bedraagt ze 16%.
In België en in veel andere Europese landen zijn de meeste kredietkaarten in feite alleen maar kaarten waarbij er een uitgestelde betaling wordt toegestaan en waarbij je als kaarthouder maximaal 1 maand de tijd krijgt om je uitgaven volledig terug te betalen.
Maar in de VS en in andere landen kan de consument ervoor kiezen om slechts een beperkt deel van zijn uitgaven effectief terug te betalen. De rest, tot aan het limietbedrag van de kaart, blijft verschuldigd. Dat verklaart ook de enorme populariteit van dit type krediet (ruim 1000 miljard USD of een kwart van alle consumptiekredieten in de VS). Op dat uitstaande saldo zijn echter wel die hoge debetrentevoeten verschuldigd, waardoor deze praktijk in werkelijkheid enorm weegt op de koopkracht van de consument. De woekerrentes doen op termijn uiteraard het risico op wanbetalingen toenemen. De banken graaien de hoge intrestmarges mee zolang het duurt en steken zich weg achter het feit dat ze in de VS niet het recht hebben om de kredietvoorwaarden nog te wijzigen eens de kredietkaart werd toegekend (ze moeten dus rekening houden met alle scenario's en bijgevolg “voldoende” marge inbouwen). Maar eigenlijk zagen ze zo de tak af waarop ze zelf zitten en de lessen van de financieel-economische crisis lijken al lang vergeten… Ons lijkt het hoog tijd om na te denken over manieren om de extreem lage leidende rente op een gezondere manier ten goede te laten komen aan burgers en bedrijven die er echt nood aan hebben.