In december kon onze portefeuille nog een winst opschrijven van 1%, maar we sluiten het kalenderjaar toch in de min af. Eind januari veranderen we niets aan de portefeuillesamenstelling. Raadpleeg onze strategie.
Een beleggingsportefeuille aanhouden, blijft natuurlijk een werk van lange adem. Op langere termijn boekt onze evenwichtige portefeuille nog een mooie jaarlijkse winst en dat is uiteindelijk onze eindbetrachting.
In het afgelopen bewogen jaar hadden we zowel treffers als missers in huis. De winnaars waren overduidelijk terug te vinden bij de aandelenfondsen. Zo klom onze positie in Zuid-Koreaanse aandelen sinds de aankoop eind oktober maar liefst … 30%. Het goud ging echter naar de positie in Japanse aandelen die sinds eind februari 46% hoger fietste. De positie in Zweedse aandelen (+18%) vervolledigt hier de top drie.
Aan de keerzijde van de medaille zagen we de beleggingen in de Britse beurs 16% lager gaan. Die positie halveerden we eind oktober nog in onze portefeuille. De Russische aandelen gingen 11% lager en de hoogrentende obligaties in dollar 5%. Ook onze verkopen eind juni van onze volledige posities in Indonesische aandelen (-25% in 2020) en Mexicaanse aandelen (-29%) wogen op de portefeuille.
Voorlopig beleggen we 45% in aandelen en 55% in obligaties. Het aandelengedeelte blijft daarbij ook dit jaar de rendementstrekker, het obligatiegedeelte dient als buffer in de portefeuille. Die vastrentende posities vinden we nog altijd zinvol en zelfs noodzakelijk in een portefeuillecontext gelet op de huidige marktomstandigheden. De economische werkelijkheid is nog altijd labiel en de obligatierentes zien we nog niet snel hoger schieten, wat negatief zou zijn voor de obligatieportefeuilles.
