Hoe komen we tot ons advies? De methodologie van Test-Aankoop invest

De methodologie van Test Aankoop invest berust op een multifactoriële benadering. Hierbij houden we rekening met criteria die bij een fundamentele analyse worden gehanteerd en met de koers van het aandeel. Uiteindelijk formuleren onze analisten hun aanbevelingen op basis van vier factoren: de waardering van het aandeel, de financiële kwaliteit van de onderneming, de volatiliteit van het aandeel en de koerstendensen op korte en middellange termijn.

De criteria van een fundamentele analyse

Bij de fundamentele analyse van een bedrijf worden de volgende criteria bestudeerd:  
- de boekhoudkundige documenten (resultatenrekening, balans, overzicht van de kasstromen)
- de economische context waarin het bedrijf evolueert (groeivooruitzichten, concurrentiestudie…).
 
Op basis van deze fundamentele analyse bepalen onze analisten:
- de waardering van het aandeel (duur, correct, goedkoop)
- de financiële kwaliteit van het bedrijf (slecht, gemiddeld, goed).

De waarderingsfactor

De waardering van een aandeel is gebaseerd op de studie van diverse ratio’s, die worden bepaald in functie van de aard van het bedrijf (industrieel bedrijf, bank, verzekeringsmaatschappij, vastgoedvennootschap, holding). 

x x

Elk van deze ratio’s (met uitzondering van de ratio koers/intrinsieke waarde) wordt berekend vanuit een historisch perspectief maar ook op basis van de ramingen van onze analisten. De waardering van het aandeel wordt vervolgens bepaald door de huidige ratio’s te vergelijken met hun historische niveaus enerzijds en op transversale wijze anderzijds (d.i. vergeleken met de ratio’s van bedrijven uit dezelfde bedrijfstak, uit hetzelfde land en met een wereldwijd staal van aandelen). 

De kwaliteitsfactor

Net als de bepaling van de waardering van het aandeel berust de bepaling van de kwaliteit van het bedrijf op de studie van diverse criteria, meestal ratio’s, die worden gekozen in functie van de aard van het bedrijf (industrieel bedrijf, bank, verzekeringsmaatschappij, vastgoedvennootschap, holding). 



De definitie van de meeste van deze criteria vindt u terug in onze lexicon.

Elk van deze criteria, waarvan het aantal varieert in functie van het type bedrijf, wordt vergeleken met een vaste waarde of met een benchmark (een reeks bedrijven wereldwijd). Wanneer het criterium beter is dan de vaste waarde of de benchmark, wordt het bedrijf voor dit criterium één punt toegekend. 
Wanneer alle criteria zijn nagegaan, worden alle punten opgeteld. Men verkrijgt dan een quotering op 6, 9 of 10 punten in functie van het type onderneming.
Indien één van de criteria ontbreekt, wordt om het aandeel hiervoor niet af te straffen, een pro rata berekend van 6, 9 of 10 punten op de volgende manier:
Aantal verkregen punten * totaal aantal criteria / daadwerkelijk aantal criteria.

Deze standaardscore wordt berekend voor elk van de aandelen die we opvolgen, maar ook voor elk van de bedrijven die tot onze benchmark behoren.

Om te bepalen of een bedrijf van goede, slechte of middelmatige kwaliteit is ten slotte, gaan we binnen de benchmark na vanaf welke score een bedrijf deel uitmaakt van het beste derde van het staal en vanaf welke score een bedrijf deel uitmaakt van het slechtste derde van het staal.

Vervolgens vergelijken we de bekomen score van elk bedrijf met deze twee basiswaarden. 
Binnen het beste derde wordt het bedrijf beschouwd als een bedrijf van goede kwaliteit.
Binnen het slechte derde wordt het bedrijf beschouwd als een bedrijf van slechte kwaliteit.
Tussen deze twee basiswaarden wordt het bedrijf beschouwd als een bedrijf van middelmatige kwaliteit. 

Hieronder vindt u een voorbeeld van de berekening voor een industrieel bedrijf.
 

De criteria van een technische analyse

Naast de fundamentele factoren die enkel afhangen van de boekhoudkundige informatie van een bedrijf en zijn becijferde vooruitzichten, houden we eveneens rekening met factoren die gelinkt zijn aan de historische observatie van de koers, zoals de volatiliteit en het momentum van het aandeel.

De volatiliteit

Aan de hand van de volatiliteit wordt het historisch risico van een aandeel uitgedrukt. Hoe volatieler een aandeel, des te hoger het risico dat ermee gepaard gaat. Uit de financiële literatuur is bovendien gebleken dat, gemiddeld gezien, de riskantste aandelen niet het meest opbrengen, integendeel. Zo zouden minder volatiele aandelen gemiddeld betere prestaties neerzetten.
We berekenen de volatiliteit van een aandeel aan de hand van de op jaarbasis berekende standaardafwijking van het logaritmisch maandelijks rendement van een aandeel over een periode van 120 maanden (10 jaar).
Volatiliteit op jaarbasis =σ*√12 
Met σ = standaardafwijking van het logaritmisch maandelijks rendement van het aandeel. 

Het momentum

Het momentum is een concept dat in 1993 werd geïntroduceerd en waarover in de financiële literatuur voor diverse financiële markten sindsdien heel wat is geschreven.
Het momentum is de neiging van aandelen die over de voorbije 3 à 12 maanden goed (of slecht) hebben gepresteerd om in de volgende 3 à 12 maanden goed (of slecht) te presteren.
Na 12 maanden is er een zogenaamd terugkeereffect naar de gemiddelde prestaties: aandelen die het best hebben gepresteerd (of het minst goed), zullen het minder goed doen (of beter) in de loop van de paar jaren volgend op het vastgestelde momentumeffect. 
Het momentum-effect is dus in de eerste plaats een effect op de korte termijn. 

Specifieke/risicovolle situaties 

Naast de kwantitatieve criteria hierboven vermeld bestaan er een aantal situaties waaraan onze analisten bijzonder aandacht schenken en die hun aanbevelingen kunnen beïnvloeden.
Een recente beursintroductie
Uit de financiële literatuur blijkt doorgaans dat aandelen die onlangs hun intrede deden op de beurs het op middellange en lange termijn minder goed doen dan de markt.
Een belangrijke fusie/overname
Tal van bedrijven doen, soms belangrijke, fusies en/of overnames met het oog op commerciële synergieën of kostensynergieën.
In de praktijk gebeurt het maar zelden dat de beoogde synergieën effectief worden bereikt. Soms worden minder synergieën gegenereerd dan voorzien of zijn ze niet in verhouding met de (soms hoge) prijs die het bedrijf voor de operatie heeft betaald. 
Een belangrijke kapitaalverhoging
Aan de hand van een kapitaalverhoging van een redelijk bedrag kan een bedrijf de ontwikkeling van zijn activiteit financieren en tegelijk het evenwicht tussen de schulden en het eigen vermogen waarborgen.
Aan de hand van een grotere kapitaalverhoging kan het bedrijf een overname financieren of als het bedrijf in moeilijkheden verkeert, zich herkapitaliseren.

Elke kapitaalverhoging van de laatste jaren wordt bijgevolg nauwlettend onder de loep genomen, net als de voorwaarden die hierbij van toepassing waren (inschrijvingsrechten, intekenperiode…).

Juridische moeilijkheden
Grote juridische moeilijkheden vormen vaak een duidelijke reden waarom een aandeel ondergewaardeerd is, terwijl net die onderwaardering beleggers zou kunnen verleiden om het aandeel in huis te halen. Hoewel er natuurlijk een beginsel van vermoeden van onschuld bestaat, is het echter aan te raden dergelijke aandelen te vermijden.

Een te grote overheidsparticipatie
Soms lopen de belangen van de diverse aandeelhouders uiteen, vooral wanneer de overheid één van de grote aandeelhouders is. De beslissingen van de bestuursleden die de overheid vertegenwoordigen, worden vaak beïnvloed door politieke of verkiezingsbelangen en houden bijgevolg onvoldoende rekening met de belangen van de kleine aandeelhouders.

Waarschuwing

De belegger dient steeds in gedachten te houden dat:
- de diverse factoren die we in het kader van onze methodologie hanteren, getest zijn in de financiële literatuur op basis van aandelenportefeuilles. Er is dus geen enkele garantie, enkel een grote waarschijnlijkheid, dat hun effect ook voor individuele aandelen van toepassing is.
- met uitzondering van het momentum-effect is aangetoond dat aan de hand van de meeste factoren van onze methodologie aandelen kunnen worden opgespoord die de beste vooruitzichten hebben over lange periodes. Overigens varieert de voorspellende aard van deze factoren met de tijd: zo kan elk van deze factoren gedurende bepaalde (soms vrij lange) periodes ondermaats presteren.