Geen gevaarlijke doses gifstoffen in zalm
Zalm heeft de laatste tijd een kwalijke reputatie gekregen in de media: de vis zou te veel contaminanten bevatten om gezond te zijn. Die paniek is echter overdreven.
Al jaren wordt ons op het hart gedrukt dat zalm gezond is. Recent moesten die aanbevelingen echter wijken voor alarmerende berichten als zou zalm te veel contaminanten bevatten om regelmatig op ons menu te mogen staan. Vooral gekweekte zalm moest het ontgelden, omdat het residuen van pesticiden, PCB's, dioxines en zware metalen zou bevatten. Onze test van 18 producten bracht echter geen noemenswaardige problemen aan het licht.
Geen reden tot paniek
Ziekmakende contaminanten zouden vooral via het voeder hun weg vinden in het vlees van de zalm, wat betekent dat gekweekte zalm gevoeliger is voor zulke vervuilingen. In de realiteit blijkt dit vermeende gevaar nogal mee te vallen: geen enkel product kwam zelfs in de buurt van de wettelijke maxima voor de gevreesde contaminanten.
Alle producten testten negatief op de aanwezigheid van de zware metalen lood, cadmium en kwik. Twee stalen bevatten wel minieme sporen van anorganisch arseen, weliswaar ver onder de wettelijke limiet en in veel mindere mate dan in bv. rijst. In vier stalen werd de niet-dioxinachtige PCB 153 aangetroffen, zij het ver beneden het wettelijke maxiumum. De andere dioxines bleven eveneens ver onder de wettelijke norm.
Ook de residuen van dierengeneesmiddelen waren te verwaarlozen. Twee stalen uit onze test bevatten weliswaar sporen en eentje zelfs van twee verschillende geneesmiddelen, maar opnieuw ruim onder de toegestane limieten. Tot slot werd de zalm ook gescreend op residuen van pesticiden, en zes producten bevatten sporen van ethoxyquine. De concentraties waren echter bijzonder laag, en volgens de aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) zou een kind van 10 kilo dagelijks al anderhalve kilo zalm moeten eten om deze limiet te bereiken. Niet meteen een risico, dus.
Belangrijke bron van omega 3
Kortom, er is geen enkele reden om zalm voortaan links te laten liggen. De vette vis blijft bovenal een interessante bron van omega 3-vetzuren. Andere vetrijke (roof)vissen, zoals bv. zwaardvis of tonijn, bevatten veel meer contaminanten.