Voeding en gezondheid onder de loep van logo TA

2014

We onderzochten 49 truffelproducten (deegwaren, boter, zout …). Voor ieder product gingen we na of de soort en de hoeveelheid overeenstemden met wat op het etiket werd vermeld en of er al dan niet sprake was van misleiding.

Truffelaroma: natuurlijk of kunstmatig?

De truffel in geconserveerde producten is vaak steriel gemaakt, waardoor een deel van de authentieke truffelsmaak verloren gaat. Fabrikanten compenseren dat geregeld door het gebruik van aroma's. Soms werd het aroma effectief verkregen uit truffel, een natuurlijk aroma dus. In heel wat andere gevallen ging het daarentegen om kunstmatig aroma waarbij geen truffel aan te pas kwam. In beide gevallen mag dit echter als "truffelaroma" omschreven worden, wat al snel de indruk wekt dat er truffel werd gebruikt bij de bereiding, hoewel dit dus bij heel wat producten niet het geval is. De combinatie met een aantrekkelijke afbeelding van een truffel versterkt die indruk uiteraard.

Truffelgehalte: meer duidelijkheid vereist

Hoewel de ingrediëntenlijst meestal meer inzicht biedt in het werkelijke truffelgehalte, wordt u als consument geregeld op het verkeerde been gezet door de benaming van de producten.

Een duidelijke regelgeving, zoals in Zwitserland, kan dergelijke misleidingen echter voorkomen. Daar mag een product pas als "à la truffe" of "truffé" worden bestempeld wanneer het minimaal 3 % truffel bevat. Is dat niet het geval en worden de termen toch gebruikt, dan moet de fabrikant eveneens het percentage truffel in de benaming opnemen (minimaal 1 %). Op ieder product waarbij "truffel" in de naam voorkomt, moet eveneens duidelijk worden gespecifieerd over welke variant het gaat. 

In België bestaat zo’n wetgeving tot op heden niet. Dat geeft fabrikanten vrij spel wat betreft de hoeveelheid truffel in hun producten...

Onze eisen

  • Duidelijkere regels voor het gebruik van de term "aroma" en van afbeeldingen van truffels op de verpakking.
  • Een duidelijke wetgeving omtrent het gebruik van de term "met truffel".
  • Een vermelding van de wetenschappelijke naam van de truffel die werd gebruikt.

Update: Ingevolge onze klacht m.b.t. 12 producten “met truffel” die soms minder dan 1% truffel – soms zelfs helemaal geen truffel, maar enkel truffelaroma – bleken te bevatten, verplichtte de FOD Economie de fabrikanten van deze producten om hun etiket aan te passen of hun product van de markt te halen. Een duidelijk signaal en een positief gevolg van onze test van 49 producten in november 2014.

Ontdek hieronder enkele concrete voorbeelden uit onze test.


De truffelsmaak wordt in dit product volledig bepaald door het toegevoegde aroma. De honing bevat slechts 0,2 % truffel, waardoor de truffel eerder fungeert als een “alibi-ingrediënt”, zodat de edele term "truffel" kan worden opgenomen in de benaming van het product. Correcter zou zijn: honing met truffelsmaak.
Hoewel er een foto van een truffel op de verpakking prijkt, bevat dit product slechts 0,6 % truffel en geeft de benaming geen duidelijkheid over de truffelsoort. Bovendien is de truffelsmaak uitsluitend afkomstig van het toegevoegde aroma. "Mayonaise met truffelsmaak" zonder afbeelding en met vermelding van de soort zou dus correcter zijn.
Deze ravioli van het merk Alibert Chef Gourmet bevat slechts 0,03% truffel en is de naam "met truffel" dus niet waardig. De truffelsmaak wordt uitsluitend verkregen door het toegevoegde aroma.
In dit pastaproduct van Horeca Select (Makro) vonden we slechts 0,03 % truffel terug. De truffelsmaak is volledig afkomstig van een toegevoegd aroma. De benaming "met truffels" is dus misleidend.
Hoewel de term "tartufo" in het groot op het etiket prijkt, was er slechts 0,3% gedroogde truffel aanwezig in het product. De truffelsmaak in deze risotto was volledig afkomstig uit het toegevoegd aroma. Correcter zou dan ook zijn om het percentage truffel naast de benaming te vermelden.
Hoewel de benaming "Truffes du Périgord" luidt, gaat het bij dit product niet om de zwarte truffel, de Tuber Melanosporum, maar om de goedkopere zomertruffel of Tuber Aestivum.
De fabrikant spreekt in dit geval correct over een "truffelsmaak". De truffelsmaak is in dit geval echter hoogstwaarschijnlijk afkomstig van een kunstmatig aroma, waardoor afbeelding van de witte truffel op het etiket misleidend is.
Bij deze olijfolie wordt correct gesproken van een "truffelaroma". Daar het echter hoogstwaarschijnlijk om een kunstmatig aroma gaat, kunnen de witte truffels op het etiket verwarring veroorzaken.
De benaming van deze olie en de afbeelding van de witte truffels doen vermoeden dat er truffel werd gebruikt bij de bereiding, wat niet het geval is. Het gaat om een kunstmatig aroma. Correct zou dan ook zijn om de foto weg te laten en te spreken van "Olijfolie met witte truffelsmaak" of "Olijfolie met witte truffelaroma".
Hoewel deze foie gras "à la truffe" vermeldt in de benaming - wat een aanzienlijk truffelgehalte doet vermoeden - bevat het product slechts 2% truffel. Door dit percentage mee op te nemen in de benaming, zoals vereist volgens de Zwitserse wetgeving, kan dergelijke verwarring worden voorkomen.
Dit pastaproduct pakt in grote letters uit met het feit dat het truffel bevat. Desalniettemin gaat het om amper 1,29 %. Correcter zou dan ook zijn om, zoals verplicht zou zijn volgens de Zwitserse wetgeving, dit percentage eveneens te vermelden in de benaming.
De sierlijke letters "truffe" op deze verpakking doen vermoeden dat er een aanzienlijk percentage werd gebruikt in deze vegetarische bio paté. Een blik op de ingrediëntenlijst geeft echter meer inzicht in het werkelijke truffelgehalte: 1%. Een vermelding van dit percentage in de benaming zou dan ook correcter zijn.
Gerelateerd

Bronnen