Tandzorgverzekeringen: ze dekken lang niet alle kosten, ver daarvan

Zo’n 600 000 Belgen hebben bij hun ziekenfonds een tandzorgverzekering genomen. Vooral het laatste jaar is het aantal verzekeringnemers sterk toegenomen.
De reden daarvoor hoeven we niet ver te zoeken: de overheid investeert te weinig in de terugbetaling van tandzorg. De kosten van sommige behandelingen lopen bijzonder hoog op voor de patiënt. Met name orthodontie en de plaatsing van prothesen en implantaten vallen extreem duur uit.

Dekking, ja, maar met een hoop beperkingen

Maar opgelet! Het is niet omdat je een tandzorgverzekering hebt, dat je kosten integraal worden terugbetaald. In de contracten wemelt het van vergoedingsplafonds, beperkingen en uitsluitingen, zo blijkt uit onze analyse van de polissen.

Om te beginnen kun je vaak pas na drie jaar genieten van de maximumvergoeding. Bij sommige contracten grijp je naast terugbetaling in gevallen waar het ziekenfonds niet tussenkomt. Ook stellen de verzekeraars terugbetalingsplafonds in: ze voorzien in maximale terugbetalingspercentages en maximumvergoedingen per jaar en per type van tandzorg.

Al kan een tandzorgverzekering de rekening van bepaalde dure behandelingen wat beter verteerbaar maken, voor wie gezegend is met een gezond gebit en regelmatig op controle gaat bij de tandarts lijkt ze ons uiteindelijk overbodig.

Meer hierover in Test Gezond

In ons volgende nummer van Test Gezond komen we uitgebreid op dit onderwerp terug. We richten daarbij de spots op de factuur van je tandarts. Alle aspecten komen aan bod: we hebben het over de moeilijk te ontcijferen facturen, de tarieven en beperkingen die het ziekenfonds hanteert voor de terugbetaling en de kosten van niet-terugbetaalde behandelingen. We leggen ook het verschil uit tussen geconventioneerde en niet-geconventioneerde tandartsen.